Everyone
Wins

Het antwoord is te vinden in meer dan 250 Laureus Sport-programma's for Good ondersteuning in meer dan 40 landen. Deze programma's werken het hele jaar door en helpen het leven van jongeren te verbeteren door middel van sportactiviteiten die zijn aangepast om sociale problemen en onrecht aan te pakken.

Op één niveau kunnen jongeren op het speelveld en in de sporthal winnen van sportieve rivalen; maar ze kunnen in hun dagelijks leven ook andere tegenstanders verslaan, zoals geweld, discriminatie en achterstand. #EveryoneWins

Het basisboksproject dat nieuwe kansen biedt aan kwetsbare jongeren in Nairobi

Christine Ongare heeft een vlag. Het is de Keniaanse vlag die haar in 2012 werd overhandigd door Elizabeth Andiego, net toen Andiego Nairobi verliet om te boksen voor haar land tijdens de Olympische Spelen in Londen. Ongare was 18 en trainde in hetzelfde gemeenschapsboksprogramma dat, vier jaar na de start, een van zijn coaches, Andiego, naar de Spelen stuurde. Ongare hield de vlag vast terwijl ze op weg was naar haar eigen Olympische Spelen, in Tokio.

In de sportfilmversie van dit verhaal zou Ongare zijn teruggekeerd uit Japan en de vlag opnieuw hebben doorgegeven aan een van de meer dan 3000 leden van BoxGirls Kenya, en die atleet zou in 2024 een weg banen naar Parijs of Los Angeles vier jaar later. Maar de vlag is niet het punt. Het echte succes van dit transformatieve project, ondersteund door Laureus Sport for Good, zijn niet deze doorbraken op eliteniveau. Het zit in de levensveranderende impact die het heeft gehad op de honderden jonge mensen die eraan hebben deelgenomen.

Op de vraag waar ze zou zijn geweest als ze BoxGirls niet op 15-jarige leeftijd had gevonden, zei Ongare: "Misschien had ik een dronkaard kunnen zijn, misschien getrouwd met veel kinderen. Ik heb vaak gedacht aan opgeven, maar ik zette de reis voort omdat ik geloofde dat waar ik vandaan kwam moeilijker was dan waar ik heen ging.”

BoxGirls Kenya biedt een weg uit de meest uitdagende omstandigheden die denkbaar zijn voor de jonge vrouwen en, meer recentelijk, mannen, die door de deuren lopen. De oprichter van het programma, Alfred Analo Anjere, kan je alles vertellen over de gevaren waarmee zijn jonge atleten in hun eigen gemeenschap worden geconfronteerd: “Fysiek, mentaal en seksueel geweld; verkrachting; voortijdig schoolverlaten door armoede, zwangerschap, vroeg huwelijk; culturele en religieuze stereotypen.”

Ze noemen Anjere ‘Priester’. Hij komt uit hetzelfde Kariobangi-district van Nairobi als veel van zijn boksers en richtte in 2007 BoxGirls op. Twee jaar later trok Ongare voor het eerst handschoenen aan. Ze was 15 jaar oud en zelfs kleiner dan de atleet van 1,57 meter (5ft 2ins) en 51 kilogram die aan boord ging van een vliegtuig naar Tokio om deel te nemen in de categorie vedergewicht. En ze was al moeder van een driejarige zoon, Maxwell.

Ongare herinnert zich een jeugd vol gevaren die Anjere beschrijft, maar zijn visie voor BoxGirls Kenya was om de jonge vrouwen van Nairobi de middelen te geven om hun kansen te vergroten: “Vertrouwen en zelfrespect, veerkracht, het belang van het stellen van doelen en het streven naar bereiken.”

Hoewel Ongare Andiego's pad naar de Olympische Spelen volgde, is het BoxGirls-model niet gericht op elite-competitie, maar gericht op het helpen van de deelnemers om hun potentieel te bereiken, waar dat hen ook brengt. Haar missie is om deze vrouwen voor te bereiden "om de buitenwereld in al zijn aspecten onder ogen te zien", legt Anjere uit.

BoxGirls, genomineerd voor de Sport For Good Award bij de Laureus World Sports Awards in 2021, geeft workshops over ondernemerschap, rechtenbewustzijn, seksualiteit en voortplanting en kinderbescherming. Het doel is om burgers te produceren, geen Olympiërs.
Florence was bokser en coach bij het programma en ontmoette Ongare voor het eerst toen ze allebei nog in hun tienerjaren waren. Wanneer ze het programma bespreekt, viert Florence niet alleen haar vriend de Olympiër, maar ook een bokser die zich heeft ingeschreven aan de universiteit om politieke wetenschappen te studeren; een ander die nu accountant is; een ander die bakkerij leert op de universiteit.

Ze ziet echter wel het voordeel van het hebben van een Olympische Olympiër in Tokio als het gaat om werving.

"Ja, het zal een grote impact hebben op de meisjes die meedoen", zegt Florence. “We hebben haar de vleugels gegeven om te vliegen en te worden wie ze is en ze is een motivatie voor de meisjes. Ze was net als de vele meisjes die we bereiken; velen die ook zijn opgegroeid in de gebieden waar we werken, die dezelfde situaties ondergaan. Dit geeft hen moed. Ze zien dat niets onmogelijk is.”